Po dziesięciu latach w klasztorze pojawili się norbertanie. Burzliwy okres wojen husyckich powodował plądrowanie oraz pożary klasztoru. Następnie przejął go ród Trčków z  Lípy, którzy w tylnej części postawili zamek.

Życie zakonne zostało w Želivie odnowione w 1622 roku, a obiekt powrócił do swoich trzech funkcji – duchowej, kulturalnej i gospodarczej. Przebudowa w stylu postgotyckim, która miała miejsce po kolejnym niszczycielskim pożarze, w latach 1713-1720 odbyła się na podstawie planów Jana Blažeja Santiniego-Aichela.

W 1950 roku klasztor został zamknięty przez komunistów, którzy internowali tu 464 niewygodnych księży i zakonników z całego kraju. Nazwiska wszystkich osób duchownych zmuszonych do pobytu znajdują się na murze klasztoru, upamiętnia ich również tablica odsłonięta w 2011 roku.

Po roku 1954 klasztor służył jako filia szpitala psychiatrycznego z miasta Havlíčkův Brod i uległ dużemu zniszczeniu. Wspólnota zakonna rozpoczeła rekonstrukcję klasztoru w 1990 roku. Dziś klasztor służy nie tylko do celebrowania życia duchowego. Obiekt można zwiedzać, oferowane są noclegi, warzy się tu własne piwo.

W 2010 roku klasztor został wpisany na listę Narodowych zabytków kultury Republiki Czeskiej.

Na dziedzińcu znajduje się kościół opactwa Narodzenia NMP z dwiema wieżami i cennym barokowym wystrojem wnętrz. W klasztorze klasztornym znajduje się barokowy refektarz, Sala Kapituły i biblioteka ozdobiona freskami. Prałatura klasztoru i opactwo zostały zrekonstruowane w stylu neobarokowym na początku XX wieku. Wzdłuż skrzydła opactwa znajduje się gotycki i renesansowy zamek Trčków. Na wschodzie znajduje się cmentarz z romańskim kościołem św. Piotra i Pawła. Kanonia klasztoru liczy około trzydziestu pięciu braci. W obiekcie znajduje się browar, hotel i restauracja.

Foto: Krajský úřad Kraje Vysočina, Daniel Balogh, Vladimír Kunc