Korytarze powstały w wyniku połączenia piwnic wykutych w skale od końca XIV wieku, często do trzech pięter pod sobą, używanych do przechowywania piwa i wyrobów rzemieślniczych. Historycy obalili tezę, że są to pozostałości po starych kopalniach srebra. W XVIII wieku niektóre sztolnie zamieniono w systemy kanalizacyjne, a wiele korytarzy zasypano podczas budowy rurociągów wodnych i gazowych. Podczas II wojny światowej budowano pod ziemią schrony przeciwlotnicze. Pierwsza część podziemi została udostępniona w 1957 roku. Podziemna Igława zajmuje pięćdziesiąt tysięcy metrów kwadratowych i ma 25 kilometrów długości.

Zwiedzanie podziemi wiedzie przez piwnice, w najgłębszym punkcie trasa znajduje się 13 metrów pod ziemią. Zwiedzający mogą również dowiedzieć się więcej o historii górników w Igławie i o różnych zagadnieniach technicznych, takich jak wykopy pod kolektor lub rekultywacja.

Podziemia są spowite tajemnicami. Jedną z nich jest błyszczący korytarz, w którym ściany po napromieniowaniu stają się zielonkawe. Kolejną jest nisza przypominająca gotycką bramę, przez którą przechodzi uskok geologiczny. Według ludzi o zdolnościach parapsychicznych, czuć tu negatywną energię. Reporterowi telewizyjnemu udało się nakręcić czarny cień dziwnej postaci w korytarzu.

Trasy zwiedzania

• Historyczne podziemie - labirynt, ekspozycja średniowiecznego górnictwa, demonstracja przerobu rudy, prawo górnicze w Igławie, znaleziska ceramiczne
• Kolektory - nowoczesna oraz historyczna część podziemnego labiryntu, wspinaczka po stalowych drabinach
• Alfa - schron obrony cywilnej - zwiedzanie piwnic i prawdziwego schrona dla pracowników Komitetu Narodowego

Foto: archiwum miasta Igława